• გვერდი 1 დან
  • 1
თქვენი საყვარელი მწერალი
Gerex
თარიღი: პარასკევი, 30/12/2011, 22:03 | შეტყობინება # 1
ავტორი Gerex
30/12/2011, 22:03 | პოსტი # 1
--- ▼ ---
იყო თემა - თქვენი საყვარელი მსახიობი და მწერლებმა რა დააშავეს ? არაფელი , პირიქით მათი ნაწარმოებები განათლების მიღებაში გეხმარება , ვიდრე ზოგიერთი მსახიობის მიერ ნათამაშები როლი რომელიმე სერიალში .
მოკლედ აქ ვწერთ ჩვენ საყვარელ მწერლებს
ანუ
წესები:

1 )თქვენი საყვარელი მწერალი-მისი ფოტო სურათი-და ნაწარმოები რითაც მან თავი შეგაყვარა
2)ვწერთ მხოლოდ ერთ და თქვენთვის საუკეთესო მწერალს !
3)არავითარი ფლუდი !!!


შეტყობინება დაარედაქტირა: orochimarupain - პარასკევი, 30/12/2011, 22:24
 
Lord-Buka
თარიღი: პარასკევი, 30/12/2011, 22:16 | შეტყობინება # 2
ავტორი Lord-Buka
30/12/2011, 22:16 | პოსტი # 2
--- ▼ ---
ვიკტორ ჰიუგო საერთოდ
და თანამედროვეებიდან კრისტი გოლდენი

დამატებულია (30/12/2011, 21:16)
---------------------------------------------
ისე ლონდონი მომწონს და კიდე პო

 
Gerex
თარიღი: პარასკევი, 30/12/2011, 22:17 | შეტყობინება # 3
ავტორი Gerex
30/12/2011, 22:17 | პოსტი # 3
--- ▼ ---
Quote (Lord-Buka)
ვიკტორ ჰიუგო საერთოდ
და თანამედროვეებიდან კრისტი გოლდენი

ძალიან გთხოვთ ეს გაითვალისწინოთ :
თქვენი საყვარელი მწერალი-მისი ფოტო სურათი-და ნაწარმოები რითაც მან თავი შეგაყვარა
 
Lord-Buka
თარიღი: პარასკევი, 30/12/2011, 22:20 | შეტყობინება # 4
ავტორი Lord-Buka
30/12/2011, 22:20 | პოსტი # 4
--- ▼ ---
მოკლედ პირველები არიან ჩემთვის

ლონდონი პო და ჰიუგო
არ განვასხვავებ ადგილებით
და თანამედროვე კრისტი გოლდენი

დამატებულია (30/12/2011, 21:20)
---------------------------------------------
Quote (orochimarupain)
თქვენი საყვარელი მწერალი-მისი ფოტო სურათი-და ნაწარმოები რითაც მან თავი შეგაყვარა


ჰიუგოსი საბრალონი.გავროში.პარიზის ღვთისმშობლის ტაძარი.კლოდ გე.სიკვდილმისჯილის ერთI დღე.კაცი რომელიც იცინის
ლონდონის მარტინ იდენი და მოთხრობები(თეთრი ეშვი და მაგ ზომის ნაწარმოებს მოთხრობაში ვთვლი)
და პოს დიდი ნაწარმოები არც დაუწერია
მაგის საყვარელი მოთხრობაა:წითელი სიკვდლილის ნიღაბი

კრისტი კიდე მომწონს Rise of The Lich kingის გამო


შეტყობინება დაარედაქტირა: Lord-Buka - პარასკევი, 30/12/2011, 22:21
 
Madara_Uchiha
თარიღი: პარასკევი, 30/12/2011, 22:21 | შეტყობინება # 5
ავტორი Madara_Uchiha
30/12/2011, 22:21 | პოსტი # 5
--- ▼ ---
ჩემთვის ყველაზე საყვარელი მწერალი 2-ია მხოლოდ
1) ვაჟა-ფშაველა - მისი მოთხრობა პოემა თუ ლექსი ყველა ძალიან მიყვარს იმიტომ რომ თავად ვაჟაც ბუნების ნაწილი იყო და არაჩვეულებრივად აღწერს ყველაფერს ბუნების ენით... საოცარი დახასიათებები აქვს ამა თუ იმ სიტუაციის, პოემაში "ბახტრიონი","ალუდა ქეთელაური", "გოგოთურ და აფშინა", "სტუმარ-მასპინძელი". მოთხრობებზე აღარაფერს ვამბობ


2) გოდერძი ჩოხელი - ეს ადამიანი ჩემთვის ლეგენდაა... ისევე როგორც ვაჟა-ფშაველა, ისიც შერწყმულია ბუნებასთან და ყველაზე ძალიან მისი ნაწარმოებებიდან მიყვარს "წერილი ნაძვებს" და ლექსი "თხოვნა"



შეტყობინება დაარედაქტირა: Madara_Uchiha - პარასკევი, 30/12/2011, 22:37
 
Sanins
თარიღი: პარასკევი, 30/12/2011, 22:33 | შეტყობინება # 6
ავტორი Sanins
30/12/2011, 22:33 | პოსტი # 6
--- ▼ ---
უცხოელებიდან
არტულ კონანდოლი-საკარგული სამყარო

ქართველებიდან
ნოდარ დუმბაძე-მარადისობის კანონი
 
Lord-Buka
თარიღი: პარასკევი, 30/12/2011, 22:35 | შეტყობინება # 7
ავტორი Lord-Buka
30/12/2011, 22:35 | პოსტი # 7
--- ▼ ---
Quote (ket-keta)
დევიდ კოპერფილდით შემაყვარა თავი


კვირის პალიტრა? :D

Quote (Sanins)
ნოდარ დუმბაძე

კაია
ამის ჩიტი და მელა მომწონს
და საუბარი ღმერთტან
 
Sanins
თარიღი: პარასკევი, 30/12/2011, 22:35 | შეტყობინება # 8
ავტორი Sanins
30/12/2011, 22:35 | პოსტი # 8
--- ▼ ---
Madara_Uchiha, ვაჯა ფშაველას თარგმნა რომ შეიძლებოდეს მსოფლიოში ნომერ პირველი კლასიკოსი მწერალი იქნებოდა...
 
Madara_Uchiha
თარიღი: პარასკევი, 30/12/2011, 22:37 | შეტყობინება # 9
ავტორი Madara_Uchiha
30/12/2011, 22:37 | პოსტი # 9
--- ▼ ---
Sanins, გოდერძი ჩოხელზეც იგივეს ვიტყვი
 
Gerex
თარიღი: პარასკევი, 30/12/2011, 22:38 | შეტყობინება # 10
ავტორი Gerex
30/12/2011, 22:38 | პოსტი # 10
--- ▼ ---
Quote (Sanins)
Madara_Uchiha, ვაჯა ფშაველას თარგმნა რომ შეიძლებოდეს მსოფლიოში ნომერ პირველი კლასიკოსი მწერალი იქნებოდა...

გეთანხმები , თუმცა ზოგი ქართველი ბავშვებისთვის მისი ზოგი ნაწარმოები გაუგებარია , ვაჟა საკმაოდ რთული ენით წერდა
 
Gerex
თარიღი: პარასკევი, 30/12/2011, 22:39 | შეტყობინება # 11
ავტორი Gerex
30/12/2011, 22:39 | პოსტი # 11
--- ▼ ---
Quote (Madara_Uchiha)
Sanins, გოდერძი ჩოხელზეც იგივეს ვიტყვი

+1 მაგარ ლექსებს წერდა , მისი ნაწარმოებიც კარგია "ლუკას სახარება" და "სარკე"
 
Lord-Buka
თარიღი: პარასკევი, 30/12/2011, 22:40 | შეტყობინება # 12
ავტორი Lord-Buka
30/12/2011, 22:40 | პოსტი # 12
--- ▼ ---
Madara_Uchiha, orochimarupain,

ნათარგმნია ვაჟას წიგნები პრანგულად და ინგლისურად

სხვათა შორის ალ პაჩინო გამოიყვანა დეპრესიიდან :D
ინტერვიუში თქვა
 
Gerex
თარიღი: პარასკევი, 30/12/2011, 22:41 | შეტყობინება # 13
ავტორი Gerex
30/12/2011, 22:41 | პოსტი # 13
--- ▼ ---
მე პირადად ქართველებიდან ილია ჭავჭავაძე მომწონს
უცხოელები მწერლებდან საკმაოდ ბევრი მომწონს მაგრამ გამოვარჩევდი ალექსანდრე დიუმას რადგან მან დაწერა ჩემთვის უსაყვარლესი წიგნი - სამი მუშკეტერი
 
Madara_Uchiha
თარიღი: პარასკევი, 30/12/2011, 22:41 | შეტყობინება # 14
ავტორი Madara_Uchiha
30/12/2011, 22:41 | პოსტი # 14
--- ▼ ---
Quote (orochimarupain)
ვაჟა საკმაოდ რთული ენით წერდა

მე დედის მხრიდან ფშაველი ვარ და არ მიჭირს გაგება :D და არც მგონია რთული იყოს რავიცი...

Quote (orochimarupain)
+1 მაგარ ლექსებს წერდა , მისი ნაწარმოებიც კარგია "ლუკას სახარება" და "სარკე"

თუნდაც უბრალოდ წერილი ნაძვებს ვისაც აქვს წაკითხული (და გაიგო აზრი) არ არსებობს რომ არ მოეწონოს ეს მწერალი
 
Gerex
თარიღი: პარასკევი, 30/12/2011, 22:42 | შეტყობინება # 15
ავტორი Gerex
30/12/2011, 22:42 | პოსტი # 15
--- ▼ ---
Quote (Madara_Uchiha)
და არ მიჭირს გაგება

არც მე მაგრამ უმრავლესობას კი
 
Lord-Buka
თარიღი: პარასკევი, 30/12/2011, 22:55 | შეტყობინება # 16
ავტორი Lord-Buka
30/12/2011, 22:55 | პოსტი # 16
--- ▼ ---
ქართველებიდან უპირატესობას მივანიჭებდი
ბარათაშვილს და ტაბიძე გალაკტიკას
 
ReepsHatake
თარიღი: პარასკევი, 30/12/2011, 23:02 | შეტყობინება # 17
ავტორი ReepsHatake
30/12/2011, 23:02 | პოსტი # 17
--- ▼ ---
ასტრიდ ლინდგრენი - ძმები ლომგულები , პეპი :)
 
NameLess
თარიღი: შაბათი, 31/12/2011, 00:55 | შეტყობინება # 18
ავტორი NameLess
31/12/2011, 00:55 | პოსტი # 18
--- ▼ ---
რემარკი - სამი მეგობარი

 
MugiwaraNoRufi
თარიღი: შაბათი, 31/12/2011, 02:06 | შეტყობინება # 19
ავტორი MugiwaraNoRufi
31/12/2011, 02:06 | პოსტი # 19
--- ▼ ---
ჯეკ ლონდონი მევასება მაგრა. მარკ ტვენიც კაია წასაკითხად.
ქართველებიდან ვაჟა და ილია
 
Sanins
თარიღი: შაბათი, 31/12/2011, 11:05 | შეტყობინება # 20
ავტორი Sanins
31/12/2011, 11:05 | პოსტი # 20
--- ▼ ---
NameLess, 3 მეძავზე დაწერილი :D
 
Lord-Buka
თარიღი: შაბათი, 31/12/2011, 15:18 | შეტყობინება # 21
ავტორი Lord-Buka
31/12/2011, 15:18 | პოსტი # 21
--- ▼ ---
Quote (MugiwaraNoRufi)
ჯეკ ლონდონი

რომელი გევასება ამის ყველაზე მაგრა?
 
NameLess
თარიღი: შაბათი, 31/12/2011, 17:18 | შეტყობინება # 22
ავტორი NameLess
31/12/2011, 17:18 | პოსტი # 22
--- ▼ ---
Quote (Sanins)
3 მეძავზე დაწერილი

თუ წაკითხული გაქვს და აზრს ვერ ჩაწვდი რაზეა დაწერილი, მაშინ მე ხომ საერთოდ ვერ აგიხსნი,ამიტომ დროს ტყუილად არ დავკარგავ ^__^
 
Lord-Buka
თარიღი: კვირა, 01/01/2012, 22:01 | შეტყობინება # 23
ავტორი Lord-Buka
01/01/2012, 22:01 | პოსტი # 23
--- ▼ ---
დანტე ალიგიერი-ღვთაებრივი კომედია რას იტყვით?
 
saliitachi
თარიღი: კვირა, 01/01/2012, 22:30 | შეტყობინება # 24
ავტორი saliitachi
01/01/2012, 22:30 | პოსტი # 24
--- ▼ ---
მე გალაკტიონი და წერეთელი
 
Idée-fixe
თარიღი: კვირა, 01/01/2012, 22:30 | შეტყობინება # 25
ავტორი Idée-fixe
01/01/2012, 22:30 | პოსტი # 25
--- ▼ ---
Quote (orochimarupain)
არაფელი

არაფელი კიარა არაფერი n_lol

საყვარელი მწერალი არ მყავს, ყველა მწერალი ძალიან მაგარია მთავარია ჩაწვდე მის სათქმელს და იგრძნო თუ რას გრძნობს იგი და რა გრძნობის აღძვრა უნდა შენში მას თავისი ნაწარმოებით n_ok
ბოლო წაკითხულებიდან ვიტყვი მაშინ n_ok
უცხოელები


ქართველები


შეტყობინება დაარედაქტირა: nichan - კვირა, 01/01/2012, 22:48
 
saliitachi
თარიღი: კვირა, 01/01/2012, 22:30 | შეტყობინება # 26
ავტორი saliitachi
01/01/2012, 22:30 | პოსტი # 26
--- ▼ ---
კიდევ ბევრია მაგრამ ეს ორი მაინც განსაკუთრებულად ხო და ილია ჭავჭავაძე
 
nobody
თარიღი: კვირა, 01/01/2012, 22:44 | შეტყობინება # 27
ავტორი nobody
01/01/2012, 22:44 | პოსტი # 27
--- ▼ ---
არც ერთი :D n_lol
 
saliitachi
თარიღი: კვირა, 01/01/2012, 22:51 | შეტყობინება # 28
ავტორი saliitachi
01/01/2012, 22:51 | პოსტი # 28
--- ▼ ---
:D :D :D :D რა იყო არაფერს არ კითხულობ? :? :? :D :D :D
 
nobody
თარიღი: კვირა, 01/01/2012, 22:56 | შეტყობინება # 29
ავტორი nobody
01/01/2012, 22:56 | პოსტი # 29
--- ▼ ---
saliitachi, არა :D
 
ReepsHatake
თარიღი: ორშაბათი, 02/01/2012, 00:10 | შეტყობინება # 30
ავტორი ReepsHatake
02/01/2012, 00:10 | პოსტი # 30
--- ▼ ---
Quote (nichan)
თუ რას გრძნობს იგი და რა გრძნობის აღძვრა უნდა შენში მას თავისი ნაწარმოებით

მიხეილ კუსტბელი გიყვარს?
 
saliitachi
თარიღი: ორშაბათი, 02/01/2012, 01:19 | შეტყობინება # 31
ავტორი saliitachi
02/01/2012, 01:19 | პოსტი # 31
--- ▼ ---
Quote (nobody)
saliitachi, არა

ჰმ უცოდინარი ყოფილხარ :D :D :D
 
AnAkO-Chan
თარიღი: ორშაბათი, 02/01/2012, 01:45 | შეტყობინება # 32
ავტორი AnAkO-Chan
02/01/2012, 01:45 | პოსტი # 32
--- ▼ ---
Quote (Sanins)
NameLess, 3 მეძავზე დაწერილი

ეს შენ თქვი მაგ წიგნზე... ox ox

Quote (NameLess)
რემარკი - სამი მეგობარი

მეც რემარკი,ჰუგო ა.შ
ვაჟა, მიხეილ ჯავახიშვილი, ილია..რავიცი კიდე სხვანი
 
Lord-Buka
თარიღი: ორშაბათი, 02/01/2012, 12:23 | შეტყობინება # 33
ავტორი Lord-Buka
02/01/2012, 12:23 | პოსტი # 33
--- ▼ ---
Quote (AnAkO-Chan)
,ჰუგო


მეც მიყვარს ჰუგო

პო ვის უყვარს?
არავის დავიჯერო?

Once upon a midnight dreary, while I pondered weak and weary,
Over many a quaint and curious volume of forgotten lore,
While I nodded, nearly napping, suddenly there came a tapping,
As of some one gently rapping, rapping at my chamber door.
`'Tis some visitor,' I muttered, `tapping at my chamber door -
Only this, and nothing more.'

Ah, distinctly I remember it was in the bleak December,
And each separate dying ember wrought its ghost upon the floor.
Eagerly I wished the morrow; - vainly I had sought to borrow
From my books surcease of sorrow - sorrow for the lost Lenore -
For the rare and radiant maiden whom the angels named Lenore -
Nameless here for evermore.

And the silken sad uncertain rustling of each purple curtain
Thrilled me - filled me with fantastic terrors never felt before;
So that now, to still the beating of my heart, I stood repeating
`'Tis some visitor entreating entrance at my chamber door -
Some late visitor entreating entrance at my chamber door; -
This it is, and nothing more,'

Presently my soul grew stronger; hesitating then no longer,
`Sir,' said I, `or Madam, truly your forgiveness I implore;
But the fact is I was napping, and so gently you came rapping,
And so faintly you came tapping, tapping at my chamber door,
That I scarce was sure I heard you' - here I opened wide the door; -
Darkness there, and nothing more.

Deep into that darkness peering, long I stood there wondering, fearing,
Doubting, dreaming dreams no mortal ever dared to dream before;
But the silence was unbroken, and the darkness gave no token,
And the only word there spoken was the whispered word, `Lenore!'
This I whispered, and an echo murmured back the word, `Lenore!'
Merely this and nothing more.

Back into the chamber turning, all my soul within me burning,
Soon again I heard a tapping somewhat louder than before.
`Surely,' said I, `surely that is something at my window lattice;
Let me see then, what thereat is, and this mystery explore -
Let my heart be still a moment and this mystery explore; -
'Tis the wind and nothing more!'

Open here I flung the shutter, when, with many a flirt and flutter,
In there stepped a stately raven of the saintly days of yore.
Not the least obeisance made he; not a minute stopped or stayed he;
But, with mien of lord or lady, perched above my chamber door -
Perched upon a bust of Pallas just above my chamber door -
Perched, and sat, and nothing more.

Then this ebony bird beguiling my sad fancy into smiling,
By the grave and stern decorum of the countenance it wore,
`Though thy crest be shorn and shaven, thou,' I said, `art sure no craven.
Ghastly grim and ancient raven wandering from the nightly shore -
Tell me what thy lordly name is on the Night's Plutonian shore!'
Quoth the raven, `Nevermore.'

Much I marvelled this ungainly fowl to hear discourse so plainly,
Though its answer little meaning - little relevancy bore;
For we cannot help agreeing that no living human being
Ever yet was blessed with seeing bird above his chamber door -
Bird or beast above the sculptured bust above his chamber door,
With such name as `Nevermore.'

But the raven, sitting lonely on the placid bust, spoke only,
That one word, as if his soul in that one word he did outpour.
Nothing further then he uttered - not a feather then he fluttered -
Till I scarcely more than muttered `Other friends have flown before -
On the morrow he will leave me, as my hopes have flown before.'
Then the bird said, `Nevermore.'

Startled at the stillness broken by reply so aptly spoken,
`Doubtless,' said I, `what it utters is its only stock and store,
Caught from some unhappy master whom unmerciful disaster
Followed fast and followed faster till his songs one burden bore -
Till the dirges of his hope that melancholy burden bore
Of "Never-nevermore."'

But the raven still beguiling all my sad soul into smiling,
Straight I wheeled a cushioned seat in front of bird and bust and door;
Then, upon the velvet sinking, I betook myself to linking
Fancy unto fancy, thinking what this ominous bird of yore -
What this grim, ungainly, ghastly, gaunt, and ominous bird of yore
Meant in croaking `Nevermore.'

This I sat engaged in guessing, but no syllable expressing
To the fowl whose fiery eyes now burned into my bosom's core;
This and more I sat divining, with my head at ease reclining
On the cushion's velvet lining that the lamp-light gloated o'er,
But whose velvet violet lining with the lamp-light gloating o'er,
She shall press, ah, nevermore!

Then, methought, the air grew denser, perfumed from an unseen censer
Swung by Seraphim whose foot-falls tinkled on the tufted floor.
`Wretch,' I cried, `thy God hath lent thee - by these angels he has sent thee
Respite - respite and nepenthe from thy memories of Lenore!
Quaff, oh quaff this kind nepenthe, and forget this lost Lenore!'
Quoth the raven, `Nevermore.'

`Prophet!' said I, `thing of evil! - prophet still, if bird or devil! -
Whether tempter sent, or whether tempest tossed thee here ashore,
Desolate yet all undaunted, on this desert land enchanted -
On this home by horror haunted - tell me truly, I implore -
Is there - is there balm in Gilead? - tell me - tell me, I implore!'
Quoth the raven, `Nevermore.'

`Prophet!' said I, `thing of evil! - prophet still, if bird or devil!
By that Heaven that bends above us - by that God we both adore -
Tell this soul with sorrow laden if, within the distant Aidenn,
It shall clasp a sainted maiden whom the angels named Lenore -
Clasp a rare and radiant maiden, whom the angels named Lenore?'
Quoth the raven, `Nevermore.'

`Be that word our sign of parting, bird or fiend!' I shrieked upstarting -
`Get thee back into the tempest and the Night's Plutonian shore!
Leave no black plume as a token of that lie thy soul hath spoken!
Leave my loneliness unbroken! - quit the bust above my door!
Take thy beak from out my heart, and take thy form from off my door!'
Quoth the raven, `Nevermore.'

And the raven, never flitting, still is sitting, still is sitting
On the pallid bust of Pallas just above my chamber door;
And his eyes have all the seeming of a demon's that is dreaming,
And the lamp-light o'er him streaming throws his shadow on the floor;
And my soul from out that shadow that lies floating on the floor
Shall be lifted - nevermore!
 
Shookera
თარიღი: ორშაბათი, 02/01/2012, 14:16 | შეტყობინება # 34
ავტორი Shookera
02/01/2012, 14:16 | პოსტი # 34
--- ▼ ---
ფრედერიკ ბეგბედერი sdm
 
Idée-fixe
თარიღი: ორშაბათი, 02/01/2012, 15:25 | შეტყობინება # 35
ავტორი Idée-fixe
02/01/2012, 15:25 | პოსტი # 35
--- ▼ ---
Quote (Lord-Buka)
Once upon a midnight dreary, while I pondered weak and weary,
Over many a quaint and curious volume of forgotten lore,
While I nodded, nearly napping, suddenly there came a tapping,
As of some one gently rapping, rapping at my chamber door.
`'Tis some visitor,' I muttered, `tapping at my chamber door -
Only this, and nothing more.'

Ah, distinctly I remember it was in the bleak December,
And each separate dying ember wrought its ghost upon the floor.
Eagerly I wished the morrow; - vainly I had sought to borrow
From my books surcease of sorrow - sorrow for the lost Lenore -
For the rare and radiant maiden whom the angels named Lenore -
Nameless here for evermore.

And the silken sad uncertain rustling of each purple curtain
Thrilled me - filled me with fantastic terrors never felt before;
So that now, to still the beating of my heart, I stood repeating
`'Tis some visitor entreating entrance at my chamber door -
Some late visitor entreating entrance at my chamber door; -
This it is, and nothing more,'

Presently my soul grew stronger; hesitating then no longer,
`Sir,' said I, `or Madam, truly your forgiveness I implore;
But the fact is I was napping, and so gently you came rapping,
And so faintly you came tapping, tapping at my chamber door,
That I scarce was sure I heard you' - here I opened wide the door; -
Darkness there, and nothing more.

Deep into that darkness peering, long I stood there wondering, fearing,
Doubting, dreaming dreams no mortal ever dared to dream before;
But the silence was unbroken, and the darkness gave no token,
And the only word there spoken was the whispered word, `Lenore!'
This I whispered, and an echo murmured back the word, `Lenore!'
Merely this and nothing more.

Back into the chamber turning, all my soul within me burning,
Soon again I heard a tapping somewhat louder than before.
`Surely,' said I, `surely that is something at my window lattice;
Let me see then, what thereat is, and this mystery explore -
Let my heart be still a moment and this mystery explore; -
'Tis the wind and nothing more!'

Open here I flung the shutter, when, with many a flirt and flutter,
In there stepped a stately raven of the saintly days of yore.
Not the least obeisance made he; not a minute stopped or stayed he;
But, with mien of lord or lady, perched above my chamber door -
Perched upon a bust of Pallas just above my chamber door -
Perched, and sat, and nothing more.

Then this ebony bird beguiling my sad fancy into smiling,
By the grave and stern decorum of the countenance it wore,
`Though thy crest be shorn and shaven, thou,' I said, `art sure no craven.
Ghastly grim and ancient raven wandering from the nightly shore -
Tell me what thy lordly name is on the Night's Plutonian shore!'
Quoth the raven, `Nevermore.'

Much I marvelled this ungainly fowl to hear discourse so plainly,
Though its answer little meaning - little relevancy bore;
For we cannot help agreeing that no living human being
Ever yet was blessed with seeing bird above his chamber door -
Bird or beast above the sculptured bust above his chamber door,
With such name as `Nevermore.'

But the raven, sitting lonely on the placid bust, spoke only,
That one word, as if his soul in that one word he did outpour.
Nothing further then he uttered - not a feather then he fluttered -
Till I scarcely more than muttered `Other friends have flown before -
On the morrow he will leave me, as my hopes have flown before.'
Then the bird said, `Nevermore.'

Startled at the stillness broken by reply so aptly spoken,
`Doubtless,' said I, `what it utters is its only stock and store,
Caught from some unhappy master whom unmerciful disaster
Followed fast and followed faster till his songs one burden bore -
Till the dirges of his hope that melancholy burden bore
Of "Never-nevermore."'

But the raven still beguiling all my sad soul into smiling,
Straight I wheeled a cushioned seat in front of bird and bust and door;
Then, upon the velvet sinking, I betook myself to linking
Fancy unto fancy, thinking what this ominous bird of yore -
What this grim, ungainly, ghastly, gaunt, and ominous bird of yore
Meant in croaking `Nevermore.'

This I sat engaged in guessing, but no syllable expressing
To the fowl whose fiery eyes now burned into my bosom's core;
This and more I sat divining, with my head at ease reclining
On the cushion's velvet lining that the lamp-light gloated o'er,
But whose velvet violet lining with the lamp-light gloating o'er,
She shall press, ah, nevermore!

Then, methought, the air grew denser, perfumed from an unseen censer
Swung by Seraphim whose foot-falls tinkled on the tufted floor.
`Wretch,' I cried, `thy God hath lent thee - by these angels he has sent thee
Respite - respite and nepenthe from thy memories of Lenore!
Quaff, oh quaff this kind nepenthe, and forget this lost Lenore!'
Quoth the raven, `Nevermore.'

`Prophet!' said I, `thing of evil! - prophet still, if bird or devil! -
Whether tempter sent, or whether tempest tossed thee here ashore,
Desolate yet all undaunted, on this desert land enchanted -
On this home by horror haunted - tell me truly, I implore -
Is there - is there balm in Gilead? - tell me - tell me, I implore!'
Quoth the raven, `Nevermore.'

`Prophet!' said I, `thing of evil! - prophet still, if bird or devil!
By that Heaven that bends above us - by that God we both adore -
Tell this soul with sorrow laden if, within the distant Aidenn,
It shall clasp a sainted maiden whom the angels named Lenore -
Clasp a rare and radiant maiden, whom the angels named Lenore?'
Quoth the raven, `Nevermore.'

`Be that word our sign of parting, bird or fiend!' I shrieked upstarting -
`Get thee back into the tempest and the Night's Plutonian shore!
Leave no black plume as a token of that lie thy soul hath spoken!
Leave my loneliness unbroken! - quit the bust above my door!
Take thy beak from out my heart, and take thy form from off my door!'
Quoth the raven, `Nevermore.'

And the raven, never flitting, still is sitting, still is sitting
On the pallid bust of Pallas just above my chamber door;
And his eyes have all the seeming of a demon's that is dreaming,
And the lamp-light o'er him streaming throws his shadow on the floor;
And my soul from out that shadow that lies floating on the floor
Shall be lifted - nevermore!

აი ამ მოთხრობამ შეგაყვარა ხო ედგარ პო როგორც მწერალი? troll2
 
jiraiya-gallant
თარიღი: ორშაბათი, 02/01/2012, 16:53 | შეტყობინება # 36
ავტორი jiraiya-gallant
02/01/2012, 16:53 | პოსტი # 36
--- ▼ ---


შეტყობინება დაარედაქტირა: jiraiya-gallant - ორშაბათი, 02/01/2012, 16:53
 
Lord-Buka
თარიღი: ოთხშაბათი, 04/01/2012, 23:04 | შეტყობინება # 37
ავტორი Lord-Buka
04/01/2012, 23:04 | პოსტი # 37
--- ▼ ---
Quote (nichan)
აი ამ მოთხრობამ შეგაყვარა ხო ედგარ პო როგორც მწერალი


წაიკითხე? :ტროლფეის:
 
Sanins
თარიღი: პარასკევი, 06/01/2012, 10:50 | შეტყობინება # 38
ავტორი Sanins
06/01/2012, 10:50 | პოსტი # 38
--- ▼ ---
AnAkO-Chan, არა მე ვთქვი..რემარკის მარტო ტრიუმფალური თაღი მიყვარს
 
ancho1995
თარიღი: პარასკევი, 06/01/2012, 17:42 | შეტყობინება # 39
ავტორი ancho1995
06/01/2012, 17:42 | პოსტი # 39
--- ▼ ---
რიონოსკე აკუტაგავა, სიუსაკუ ენდო, გაბრიელ გარსია მარკესი, აგათა კრისტი, თეოდორ დოსტოევსკი, კონსტანტინე გამსახურდია, ნოდარ დუმბაძე, მიხეილ ჯავახიშვილი. (მართალია ერთი უნდა დამეწერა მაგრამ ამათგან ნამდვილად ვერცერთს ვერ გამოვარჩევ...)
 
halamadrid
თარიღი: პარასკევი, 06/01/2012, 20:23 | შეტყობინება # 40
ავტორი halamadrid
06/01/2012, 20:23 | პოსტი # 40
--- ▼ ---
უცხოლები

ქართველები

დამატებულია (06/01/2012, 19:23)
---------------------------------------------
barcafani var )))

 
Sasuke-Uchiha7
თარიღი: პარასკევი, 06/01/2012, 21:57 | შეტყობინება # 41
ავტორი Sasuke-Uchiha7
06/01/2012, 21:57 | პოსტი # 41
--- ▼ ---
ქართველები:გურამ დოჩანაშვილი-სამოსელი პირველი

უცხოელები:
გაბრიელ გარსია მარკესი-მარტოობის ასი წელიწადი,ჩალის თოჯინა (მარკესის ანდერძი)

რემარკი-სამი მეგობარი,ტრიუმფალური თაღი.

დიუმა-გრაფი მონტე-კრისტო.
 
Lord-Buka
თარიღი: შაბათი, 07/01/2012, 20:55 | შეტყობინება # 42
ავტორი Lord-Buka
07/01/2012, 20:55 | პოსტი # 42
--- ▼ ---
ფრედრიკ ბეგბდერი კარგია
 
EternalFire
თარიღი: ოთხშაბათი, 11/01/2012, 14:04 | შეტყობინება # 43
ავტორი EternalFire
11/01/2012, 14:04 | პოსტი # 43
--- ▼ ---
უცხოელებიდან:
ტერი გუდკაინდი

წიგნი: ჯადოქრის წესი (მთლიანად)

ქართველებიდან:
ნოდარ დუმბაძე

წიგნი: ყველა ძალიან მაგარია
 
Alaude
თარიღი: ოთხშაბათი, 11/01/2012, 17:25 | შეტყობინება # 44
ავტორი Alaude
11/01/2012, 17:25 | პოსტი # 44
--- ▼ ---
Quote (Sanins)
არტულ კონანდოლი-საკარგული სამყარო

მეც ეგ მევასება 2dt
 
Gerex
თარიღი: პარასკევი, 13/01/2012, 16:08 | შეტყობინება # 45
ავტორი Gerex
13/01/2012, 16:08 | პოსტი # 45
--- ▼ ---
ალლ თუ იცით ჯეკ ლონდონის "ზღვის მგელი" მარტო ერთი ტომია თუ ორი ?
 
SuLxaNa
თარიღი: შაბათი, 14/01/2012, 21:21 | შეტყობინება # 46
ავტორი SuLxaNa
14/01/2012, 21:21 | პოსტი # 46
--- ▼ ---
დიუმა მიყვარს ძალიან ''გრაფი მონტე-კრისტო'' და ''სამი მუშკეტერი''
მარიო პიუზოზე ვგიჟდები ''ნათლია'' sdm sdm
ალექასანდრე ყაზბეგი მიყვარს ჩემი სეხნიაა და ''ხევისბერი გოჩა-''ს ავტორია
ვაჟასი ბევრი მიყვარს...!
P.S.იქნებ ვინმემ მირჩიოთ რა წიგნი წავიკითხო?? ოღონდ ქართულის მუღამზე არ ვარ :D
 
Sanins
თარიღი: ორშაბათი, 16/01/2012, 15:31 | შეტყობინება # 47
ავტორი Sanins
16/01/2012, 15:31 | პოსტი # 47
--- ▼ ---
SuLxaNa, ქარწაღებულები ან ოსტატი და მარგარიტა წაიკითხე

იქნებ მეც მირჩიოთ რაიმე წიგნი
 
SuLxaNa
თარიღი: ორშაბათი, 16/01/2012, 15:33 | შეტყობინება # 48
ავტორი SuLxaNa
16/01/2012, 15:33 | პოსტი # 48
--- ▼ ---
Quote (Sanins)
იქნებ მეც მირჩიოთ რაიმე წიგნი

ნათლია :D:D
 
  • გვერდი 1 დან
  • 1
ძებნა: